υπερπανάγαθος

-ον, Α

(ως προσωνυμία τού Θεού) εξαιρετικά πανάγαθος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + πανάγαθος «αγαθός σε υπέρτατο βαθμό»].